پرستو

(یلدا) دو قدم مانده که پاییز به یغما برود   این همه رنگ قشنگ از کف دنیا برود   هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد   دل تنها به چه شوقی پی یلدا برود؟   گله‌ها را بگذار... ناله‌ها را بس کن...   روزگار گوش ندارد که تو هی شکوه کنی...   زندگی چشم ندارد که ببیند اخم دلتنگِ تو را...   فرصتی نیست که صرف گله و ناله شود!   تا بجنبیم تمام است! تمام!!   مهر دیدی که به برهم زدن چشم گذشت...   یا همین سال جدید! باز کم مانده به عید!   این شتاب عمر است...   من و تو باورمان نیست که نیست!   زندگی گاه به کام است و بس است؛   زندگی گاه به نام است و کم است؛   زندگی گاه به دام است و غم است؛   چه به کام و چه به نام و چه به دام...   زندگی معرکه‌ی همت ماست... زندگی می‌گذرد...   زندگی گاه به نان است و کفایت بکند؛   زندگى گاه به جان است و جفایت بکند؛   زندگی گاه به آن است و رهایت بکند؛   چه به نان و چه به جان و چه به آن...   زندگی صحنه‌ی بی‌تابی ماست... زندگی می‌گذرد...   زندگی گاه به راز است و ملامت بدهد...   زندگی گاه به ساز است و سلامت بدهد...   زندگى گاه به ناز است و جهانت بدهد...   چه به راز و چه به ساز و چه به پرستو...

‍ یاد آن شبهای یلدایی بخیر مهربانی های رویایی بخیر   کرسی و مادر بزرگ و خنده ها یاد آن دلهای دریایی بخیر   فال حافظ خوانده میشد ابتدا لحظه های شوروشیدایی بخیر    هندوانه و انارو پسته ها خوردنی های تماشایی بخیر   بازیهای کودکانه در حیاط خانه های سمت بالایی بخیر   شاد بودیم خنده برلبهایمان روزگاران دل آرایی بخیر   بازهم دلتنگ آن یلدا شدم یاد مادر یاد بابایی بخیر   عشق بود و مهربانی بود و دل یاد آن یار اهوارایی بخیر پرستو...

دیدم كه نوشته ست به سر درب كلیسا   یا حضرت مریم و یا حضرت عیسی   در زیر صلیبی كه مسیح است بر آن دار   جمع اند گروهی همگی عاشق آن یار   یعنی كه گرفتار تواند هر چه كه هستند   از عشق تو و از می ایمان تو مستند   یا منتظرند تا كه تو یك روز بیایی   وصل آید و پایان شود ایام جدایی   ما نیز به حق منتظر صاحب خویشیم   نه راهب دیریم و نه آن مرد كشیشیم   ما نیز گرفتار مسیحی دگر هستیم   چون جمعه شود منتظر یك خبر هستیم   شاید كه همین جمعه بود جمعه ی دیدار   وان ماه شود از پس آن پرده پدیدار   آخر بشود صبر و دمد صبح رهایی   با مهدی ما،حضرت عیسی! تو بیایی...   میلادحضرت مسیح برهمه هموطنان مسیحی مبارک     پرستو...